Wat is een Amerikaanse zeemijl?
Een Amerikaanse zeemijl is een eenheid van meting die voornamelijk wordt gebruikt in navigatie en maritieme activiteiten. Het is gedefinieerd als precies 1.852 meter of ongeveer 6.076,12 voet. De term "zeemijl" is ontstaan uit de behoefte van zeelieden om afstanden op het aardoppervlak te meten met inachtneming van de kromming van de aarde.
De Amerikaanse zeemijl is gebaseerd op de internationale zeemijl, die in 1929 werd vastgesteld door de Internationale Hydrografische Organisatie (IHO). De IHO definieerde de zeemijl als één minuut breedtegraad langs een willekeurige meridiaan. Aangezien de aarde geen perfecte bol is, varieert de lengte van een zeemijl enigszins afhankelijk van de breedtegraad. Voor praktische doeleinden wordt de Amerikaanse zeemijl echter beschouwd als een vaste waarde.
De Amerikaanse zeemijl wordt veel gebruikt in zeekaarten, navigatiesystemen en de luchtvaart. Het biedt een handige en gestandaardiseerde manier om afstanden op zee te meten, waardoor nauwkeurige berekeningen voor scheeps- en vliegnavigatie worden gegarandeerd. Daarnaast wordt het gebruikt bij de berekening van snelheid over water, bekend als knopen, waarbij één knoop gelijk is aan één zeemijl per uur.
Wat is een meter?
Een meter is een lengte-eenheid in het metrische stelsel, en het komt overeen met 100 centimeter of 1.000 millimeter. Het is de basiseenheid van lengte in het Internationale Stelsel van Eenheden (SI) en wordt wereldwijd veel gebruikt voor het meten van afstanden. De meter werd oorspronkelijk gedefinieerd als een tienmiljoenste van de afstand van de Noordpool naar de evenaar langs een meridiaan die door Parijs, Frankrijk loopt. Echter, in 1983 werd de meter opnieuw gedefinieerd als de afstand die licht aflegt in een vacuüm gedurende een specifieke tijdsinterval.
