Celsius
Afkorting/Symbool:
℃
centigraad
grd C
graden C
Wereldwijd gebruik:
De Celcius-schaal, vroeger al bijna overal gebruikt in Europa, heeft de Fahrenheit-schaal vervangen in de meeste landen tussen midden- en late 20e eeuw. Nochtans is Fahrenheit nog steeds de officiële schaal van de Vere
Definitie:
Hoewel initieel bepaald door het vriespunt van water (en later het smeltpunt van ijs), is de schaal van Celsius nu officieel een afgeleide schaal, gedefinieerd in relatie met de Kelvin temperatuurschaal.
Nul op de schaal van Celsius (0 ° C) wordt nu gedefinieerd als het equivalent van 273,15 K, met een temperatuurverschil van 1 ° C gelijk aan een verschil van 1 K, waardoor de eenheidsgrootte in elke schaal hetzelfde is. Dit betekent dat 100 ° C, eerder gedefinieerd als het kookpunt van water, nu gedefinieerd wordt als het equivalent van 373,15 K.
De schaal van Celsius is een interval-systeem, maar niet een ratio-systeem, wat betekent dat het een relatieve schaal volgt, maar geen absolute schaal. Dit kan worden waargenomen omdat de temperatuursinterval tussen 20 ° C en 30 ° C hetzelfde is als tussen 30 ° C en 40 ° C, maar 40 ° C heeft niet twee maal de energie van de luchtwarmte van 20 ° C.
Een temperatuursverschil van 1 graden Celcius is gelijk aan een temperatuursverschil van 1,8 Fahrenheit.
Oorsprong:
De schaal van Celsius werd vernoemd naar de Zweedse astronoom Anders Celsius (1701-1744). In 1742 creëerde Celsius een temperatuurschaal waarbij 0 graden het kookpunt was van water en 100 graden het vriespunt
Rond dezelfde tijd ontwikkelde andere natuurkundigen onafhankelijk een vergelijkbare schaal, maar omgekeerd, zodanig dat 0 graden het smeltpunt van ijs was en 100 graden het kookpunt van water. Deze nieuwe 'vooruitstrevende' schaal werd alom aangenomen op het Europese vasteland, en wordt in het algemeen aangeduid als de Celciul Schaal
De schaal werd officieel benoemd als 'The schaal van Celsius' in 1948 om verwarring te voorkomen met het gebruik van 'centigrade' in de hoekmeting
Gemeenschappelijke referenties:
Absolute Nulpunt, -273,15°C
Smeltpunt van ijs, 0°C (eigenlijk -0,0001°C)
Een warme zomerdag in een gematigd klimaat, 22°C
Normale menselijke lichaamstemperatuur, 37°C
Kookpunt van water in atmosfeer 1, 99,9839°C
Gebruik context:
De Celcius-schaal, vroeger al bijna overal gebruikt in Europa, heeft de Fahrenheit-schaal vervangen in de meeste landen tussen midden- en late 20e eeuw. Nochtans is Fahrenheit nog steeds de officiële schaal van de Vere
Waarom kun je niet onder -273.15°C gaan?:
De temperatuur van -273,15°C, ook wel bekend als het absolute nulpunt, is de laagst mogelijke temperatuur die in het universum kan worden bereikt. Het is het punt waarop alle moleculaire beweging stopt, en geen verdere daling van de temperatuur theoretisch mogelijk is. Bij deze temperatuur bereikt de kinetische energie van de deeltjes zijn minimum, en komen ze volledig tot stilstand.
Het concept van het absolute nulpunt is gebaseerd op de Kelvin-schaal, die een absolute temperatuurschaal is. In tegenstelling tot de Celsius- of Fahrenheit-schalen begint de Kelvin-schaal vanaf het absolute nulpunt. Op de Kelvin-schaal wordt het absolute nulpunt gedefinieerd als 0 Kelvin (0K). Deze schaal wordt gebruikt in wetenschappelijke en technische toepassingen waar nauwkeurige temperatuurmetingen vereist zijn.
Het is niet mogelijk om onder -273,15°C of 0K te gaan omdat dit in strijd is met de wetten van de thermodynamica. Naarmate de temperatuur daalt, neemt de energie van de deeltjes af en verliezen ze hun vermogen om te bewegen. Bij het absolute nulpunt hebben de deeltjes geen energie meer om af te geven, en verdere temperatuurdaling zou vereisen dat ze negatieve energie bezitten, wat fysiek niet mogelijk is. Daarom vertegenwoordigt -273,15°C of 0K de ondergrens van de temperatuur in ons universum.
