Ուշադրություն՝ կոտորակային արդյունքները կլորացվում են 1/64 ամենամոտ թվին: Ավելի ճշգրիտ պատասխանի համար արդյունքներից վերև տրված տարբերակներից ընտրեք «տասնորդական»-ը:
Ուշադրություն՝ դուք կարող եք մեծացնել կամ փոքրացնել այս պատասխանի ճշտությունը՝ ընտրելով արդյուքներից վերև տրված պահանջվող նշանակալի թվերից մեկը:
Ուշադրություն՝ մաքուր տասնորդական արդյունքի համար՝ արդյուքներից վերև տրված տարբերակներից ընտրեք «տասնորդական»-ը:
Նյոտոնի սանդղակը
մշակվել է Իսահակ Նյուտոնի կողմից: Նա, որպես «ջերմության զրոյական աստիճան»՝ ընդունել
է ձյան հալվելու ջերմաստիճանը և որպես «ջերմության 33
աստիճան»՝ ջրի եռման ջերմաստիճանը:
Այդպիսով, նրա սանդղակը հանդիսացել է Ցելսիուսի սանդղակի նախատիպը, որի սահմանման
մեջ օգտագործվել են նույն ջերմային երևույթները:
Այսպիսով, այդ սանդղակի միավորը՝ նյուտոնյան աստիճանը, հավասար է 100⁄33 կելվինի աստիճանին կամ Ցելսիուսի աստիճանին, և որի զրոն՝ նույնն է, ինչ Ցելսիուսի սանդղակի
զրոն:
Ռյոմերի ջերմաստիճանային
սանդղակը, որը կրում է դանիացի աստղագետ Օլե Քրիստենսեն Ռյոմերի անունը, առաջարկվել
է 1701թ.-ին: Այս սանդղակում որպես զրոյական կետ վերցվել է աղաջրի սառելու ջերմաստիճանը:
Ջրի եռման ջերմաստիճանը վերցվել է 60 աստիճան: Ռյոմերը հետո տեսավ, որ մաքուր ջրի
սառելու աստիճանը երկու կետերի միջև եղած հեռավորության համարյա մեկ ութերորդն է (մոտ
7.5 աստիճան), և ապա վերասահմանեց սանդղակի ներքին ֆիքսված կետը՝ որպես ջրի սառելու
ջերմաստիճան: Ֆարենհեյտի սանդղակն առաջարկող Դանիել Գաբրիել Ֆարենհեյտը Ռյոմերի աշխատանքներից
իմացավ բաժանումների թվի չորսով մեծացման մասին և ստեղծեց այն, ինչն այժմ անվանվում
է Ֆարենհեյտի սանդղակ: