Astronomlar, parsek terimi bulunmadan çok önce yıldızların uzaklığını hesaplamak için trigonometriyi kullanıyordu ancak bu yeni birim, kavranamaz uzaklıkları kavramsallaştırmayı kolaylaştırdı.
Bir parsek, bir yay-saniyelik (bir derecenin 1/3600'ü) bir ıraklık açısı bulunan bir astronomik nesnenin Güneş'ten uzaklığıdır. Iraklık açısı, yıldız, Güneş'in her iki tarafında gözlemlendiğinde (Dünyada altı aylık bir aralık) ıraklık hareketinin (veya bir yıldızın, kararlı, daha uzak yıldızlara göre belirgin hareketinin) ölçülmesi ile bulunur. Iraklık açısı, ölçülerde açısal farkların ikiye bölünmesi ile elde edilir.
Iraklık açısı belirlendiğinde, trigonometri kullanılarak bir yıldızın uzaklığını hesaplayabiliriz çünkü artık Dünyanın Güneş'ten uzaklığını biliyoruz. Bu nedenle, 1 yay-saniyelik bir ıraklık açısına sahip olan bir nesnenin Güneş'ten uzaklığı bir birim olarak tanımlanır ve Turner sayesin
Özellikle ABD kamu arazisi ölçümlerinde kullanılan, 66 fite eşit bir uzunluk birimi. Orijinal ölçüm aracı (Gunter zinciri), gerçekten, her biri 7,92 inç uzunluğunda 100 demir halkadan oluşan bir zincirdi. Çelik şeritli bantlar, 1900'lerde zincirlerin yerini almaya başlamıştır ancak topoğrafya bantları, hala çoğunlukla "zincir" olarak ve bir bantla ölçme işlemi de "zincirleme" olarak anılmaktadır. 10 zincir kare, 1 akreye eşit olduğundan, zincir, kadastro ölçümlerinde uygun bir birimdir.