Definitie
Een ketting is een lengte-eenheid die veel wordt gebruikt bij landmeting en landmeting. Het is gelijk aan 66 voet of 20,1168 meter. De ketting is verdeeld in 100 schakels, waarbij elke schakel 0,66 voet of 7,92 inch meet. Het gebruik van kettingen dateert uit de oudheid toen het werd gebruikt om land te meten en grenzen vast te stellen.
In de landmeetkunde worden vaak kettingen gebruikt om grote gebieden land te meten, zoals boerderijen, landgoederen of bouwterreinen. Ze bieden een handige en nauwkeurige manier om afstanden te bepalen en eigendomsgrenzen vast te stellen. Kettingen zijn bijzonder nuttig in situaties waar precieze metingen vereist zijn, zoals bij civieltechnische projecten of grondontwikkeling.
De ketting wordt nog steeds gebruikt in sommige landen, vooral in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, hoewel het grotendeels is vervangen door het metrische systeem in veel delen van de wereld. Het blijft echter een belangrijke eenheid van meting in historisch onderzoek en landmeten. Het begrijpen van het concept van kettingen is essentieel voor professionals die in deze vakgebieden werken, omdat het hen in staat stelt historische documenten te interpreteren en landoppervlaktes nauwkeurig te meten.
